Data de emisión: 24 febreiro 2018

Diversitat Andorrana. Comunitat italiana

CONSULTAR TARIFAS

Diversitat Andorrana. Comunitat italiana

HISTORIA

COMUNITAT ITALIANA. Diversitat Andorrana

A situación xeográfica de Andorra, coa súa formidable orografía montañosa e a súa reducida superficie territorial, non foi obstáculo para que se configure como o país de acollida que é na actualidade. Un país no cal convive unha numerosa comunidade de inmigrantes procedentes dos países máis diversos.

Este rol de Andorra como país de acollida iniciouse a mediados do século pasado coa chegada de refuxiados que escapaban da Guerra Civil española e da posterior ditadura franquista. Dende entón, o fenómeno migratorio incrementouse tanto no número de inmigrantes como na diversidade da procedencia destes. Mentres que, nun primeiro momento, se trataba basicamente de persoas de países próximos, como España, Francia ou Portugal, á procura de estabilidade política e económica, na actualidade abriuse a comunidades doutros lugares do mundo, que ven o Principado de Andorra como un sitio atractivo onde establecerse, grazas ao bo nivel de vida e a boa situación económica que vive o país.

Unha destas comunidades é a italiana que, cunha poboación próxima ao medio millar de habitantes, leva establecida no Principado dende hai anos desempeñando diversas profesións en campos como a publicidade, o comercio ou a restauración, entre outros.

Dende hai máis unha década, a asociación AIDA (Associazione Italiana d'Andorra) congrega a comunidade italiana que vive en Andorra, que, ademais de ser un espazo de convivencia e socialización, busca tamén achegar a cultura italiana aos cidadáns andorranos.

Con estas finalidade, desenvolveron unha serie de actividades que van dende faladoiros sobre distintos aspectos da cultura italiana ata noites líricas de ópera.

Para ilustrar este selo, optouse por reproducir o retrato dun dos símbolos culturais e literarios máis importantes para Italia, como é Dante Alighieri, ilustración realizada polo artista andorrano Jordi Casamajor, a partir do retrato que fixo no seu momento Sandro Botticelli, outro dos grandes xenios do Renacemento italiano.