Paisatges. Molleres de Meritxell. Francesc Galobardes

Paisatges. Molleres de Meritxell. Galobardes

A apracible paisaxe invernal de cordilleiras e prados branquexados pola neve e de casas grandes de chemineas fumegantes adquire unha calidez inusitada na obra do pintor Francesc Galobardes, como se pode comprobar no motivo que ofrece a serie Paisaxes o presente ano.

Unha paisaxe que retrata á pequena veciñanza de Molleres, aos pés de Meritxell. Unha poboación que ata finais do século XVIII a formaban unha trintena de veciños que habitaban oito casas e cuxa orixe se pode rastrexar, grazas a fontes documentais escritas, ata o século XII. En 1176, na sinatura dun concordato entre 380 cabezas de familia andorranos e os cóengos da catedral da Seu d'Urgell, menciónase a Mir Guillem de Molleres. É probable que malia a ausencia de testemuños máis antigos, o lugar estivese habitado dende o século IX por unha pequena comunidade formada polos núcleos de Meritxell e Molleres unidos pola igrexa de Santa María e o seu cemiterio.

Arraigado en Andorra dende principios dos anos 60, pero nacido en Riudaura (Xirona), Francesc Galobardes é o pintor da paisaxe andorrana, cuxa obra fraguou en óleo, a golpe de espátula e a pé de campo, ao longo da súa vida. A súa predilección foi a paisaxe invernal, na cal tivo a habilidade de reproducir os distintos tons, texturas e matices que é capaz de adoptar a neve.

Autor prolífico con máis de catro mil obras, logrou expoñer en galerías de todo o mundo, e foi especialmente apreciado nos fogares do Principado, que contan cun galobardes presidindo a súa sala.

Dende pequeno tivo afección por retratar a contorna na que vivía cuns pinceis, afección que adestrou e perfeccionou na Escola d'Arts i Oficis de Olot.

A súa obra foi realizada principalmente ao óleo, aínda que tamén realizou incursións na técnica da tinta e cana, coa que deixou testemuño das numerosas igrexas e ermidas que hai no Principado.