Paisatges. Collada dels Meners

PAISAXES. PAISATGES. Collada dels Meners

Unha das paisaxes máis dramáticas que é capaz de ofrecer a natureza do Principado de Andorra é a que se pode contemplar no outeiro dels Meners. Unha paisaxe tinguida por infinidade de tons ocres e vermellos que delatan a gran cantidade de óxidos presentes na zona, aproveitados ao longo de séculos polo home, en multitude de explotacións mineiras.

Entre os séculos XVII e XIX, a zona foi a principal rexión mineira de Andorra, con explotacións a ceo aberto nos inicios, para posteriormente extraer o mineral directamente dos filóns do subsolo, aos que había que chegar furando o chan con galerías que chegaron a formar toda unha armazón de túneles e pasadizos estreitos que se abren, en ocasións, a salóns irregulares de ata catro metros de ancho e tres metros de alto, onde se localiza a veta da que se obtiña o mineral. Na actualidade, os accesos ás galerías foron cancelados por motivos de seguridade, aínda que a simple vista é aínda posible observar as chairas artificiais que formaron os mineiros fronte ás bocas das galerías, cos residuos e as cabanas que ocupaban mentres traballan en primavera e verán. Organizábanse en cuadrillas que non superaban os cinco traballadores, provenientes na súa maior parte dende a rexión de Arieja, quedando constancia de que cara a 1750 había sete compañías traballando de forma simultánea.

A collada dels Meners ábrese a máis de 2.700 metros de altitude, entre cumios como o pico da Serrera ou o da Cabaneta, e delimita coa súa crista as parroquias de Ordino e Canillo e permite o paso ao val de Ransoll dende o Parque Natural da Vall de Sorteny, na vertente occidental.

O motivo do selo reproduce unha fotografía realizada polo fotógrafo Jordi Soler, onde se aprecian os cumes que rodean o paso de montaña.