Data de emisión: 12 setembro 2011

Arte Contemporáneo. Antoni Tàpies

CONSULTAR TARIFAS

Arte Contemporáneo. Antoni Tàpies

HISTORIA

A folla bloque de Arte Contemporáneo ilústrase con catro selos representativos das distintas etapas do artista Antoni Tàpies.

O pintor e escultor Antoni Tàpies, nacido en Barcelona en 1923, iniciou a súa formación de maneira autodidacta. Comezou, tras abandonar en 1946 os seus estudos de Dereito, a pintar retratos realistas, os cales deron paso a composicións de marcado cariz expresionista para as que utiliza materias moi texturadas e leves pinceladas. Funda Tàpies en 1948, xunto co artista e poeta Brossa, o filósofo Arnau Puig e os tamén artistas Modest Cuixar, Joan Ponç e Thàrrats, o mítico Grupo Dau al Set. Por estes anos, comeza tamén a súa amizade con Joan Prats e coñece a Joan Miró. A etapa plástica que desenvolve por aqueles anos está encadrada dentro do “realismo máxico” que se percibe a través de paisaxes fantásticas e oníricas. Traballos estes que denotan a influencia de Klee e Ernst.

En 1949 presenta, por vez primeira, as súas obras en Madrid e en 1950 obtén unha bolsa do Goberno francés polo que se traslada a París. Tras abandonar, en 1953, o Surrealismo, volve retomar as súas indagacións sobre a materia, o que o leva a empregar terras, a practicar incisións e a elaborar colaxes nos que comeza a proxectar a súa linguaxe persoal. Coincidindo con esta nova etapa plástica, expón na Bienal de Venecia de 1952 e un ano despois obtén o Gran Premio de Pintura da Bienal de São Paulo de 1953.

Tecnicamente a súa pintura é matérica, pero dificilmente pode ser clasificada como informalista xa que nela a dimensión iconográfica adquire unha gran relevancia. Caracterízanse as súas composicións pola riqueza de símbolos ou signos como cruces, liñas, obxectos, números e letras, en particular o T do seu apelido. Tamén hai unha importante presenza da figura humana, suxerida ou aparentemente velada pola abstracción coa que está formulado o seu traballo. De igual xeito, utiliza obxectos vellos, deteriorados ou de refugallo, os cales enaltece e espiritualiza ao levalos a formar parte das súas composicións.

Desde 1990 Tàpies conta en Barcelona cunha fundación que reúne unha parte importante da obra deste singular artista.