CERÁMICA ESPAÑOLA. Manises

Comprende esta emisión de Cerámica española, dedicada á Cerámica de Manises, catro pezas que constan dun xerro de auga, unha xerra, un prato e unha botella modernista.

Se revisamos a historia da cerámica de Manises desde o século XIV a hoxe veremos unha evolución en cores, formas e estilos. Acharemos pezas de cerámica azul con inscricións e motivos de influencia musulmá; cerámica tamén realizada na técnica do reflexo dourado musulmá ou cristiá; cerámica xeométrica con leóns e paxaros dos séculos XVI e XVII e cerámica con motivos variados e fondos brancos do XVIII. Na cerámica de Manises do século XIX as pezas máis frecuentes son as policromadas e as de tipo popular, como os pratiños para confeites, as pezas de vaixela denominadas idílicas que se decoraban cos aderezos que as noivas levaban o día da súa voda, os xerros para conservar a auga e os pratos de forma octogonal, entre outras pezas comúns, usados tamén para confeites. Os motivos son preferentemente florais, aínda que hai presenza de aves, doutros animais, figuras humanas e arquitecturas. Incluso a finais do XIX a decoración mostra escenas da vida cotiá, de oficios, etc. Xa no século XX, na cerámica de Manises tivo un impacto importante o Modernismo o que orixinou que na actualidade atopemos pezas relevantes e representativas desta tendencia artística.

O xerro de auga do século XIX está elaborado a torno e con aplicacións en relevo, en louza esmaltada e decorada en policromía sobre cuberta. Representa paisaxes con arquitectura, ramiños de flores e o corazón de Xesús, ademais das iniciais do seu propietario, don José Sanchis. A xerra das gacelas é unha copia realizada no século XIX, dun orixinal de cerámica musulmá. Está feito en louza esmaltada e decorado en azul e reflexos metálicos na fábrica de Francisco Valldecabres de Manises. O prato foi realizado a torno e en louza esmaltada e decorada sobre cuberta. A súa imaxe representa o enxoval do vestido tradicional da noiva valenciana. A peza foi realizada en Manises no segundo terzo do século XIX. A botella modernista é de maiólica esmaltada parcialmente e decorada en relevo e policromía baixo cuberta. Reproduce o busto dunha muller de perfil e crese que foi elaborada cara a 1910 na fábrica A Rosa de Manises.

As catro pezas que serven de iconografía ao catro selos forman parte da colección do Museo da Cerámica de Manises.