Cine Español. Semana Internacional de Cine de Valladolid

CINE ESPAÑOL. SEMINICI DE VALLADOLID

De ouro e prata son as espigas que se entregarán aos gañadores da 61 Semana Internacional de Cine de Valladolid, tamén coñecida como 'Seminci'.
En 1956 inaugurouse este festival que anteriormente se coñecía como Semana de Cine Relixioso, aínda que non estaba considerado como un concurso. Foi na terceira edición cando se empezou a entregar un premio, o "Dom Bosco", de ouro para a película gañadora e de prata para a finalista. Un ano despois o motivo cambiou e outorgábase o Lábaro de ouro e o "Premio Cidade de Valladolid".
En 1960 xurdiu a Espiga que conviviría co Lábaro durante 14 anos, ata 1974, cando se converteu no galardón principal do certame. Máis tarde se empezaron a entregar os primeiros galardóns á Mellor Actriz e o Mellor Actor, que recaeron en Jirina Sejbalová e a Stanislav Liubchin respectivamente.
Pouco a pouco van aparecendo novos premios, como o de Mellor Guión, o Premio Pilar Miró ao Mellor Novo Director ou o Premio á Diversidade Cultural.
Tamén se crearon na actualidade novas seccións dedicadas aos máis novos, como son a 'Miniminci' e a 'Seminci Joven'.
Dende os primeiros anos primou a calidade nas películas que se presentaban e aínda que ao principio, algunhas veces, non se reunía un gran número delas, pouco a pouco foron máis as que confluían ao festival, mesmo moitos produtores reservaban as súas obras para mostralas en Valladolid.
Cineastas como Nikita Mikhalkov, Arthur Penn, Gianni Amelio ou Ang Lee pasaron por este certame ao longo da súa historia. Tamén os españois Fernando Fernán Gómez, Paco Rabal, Ana Belén ou Elena Anaya foron protagonistas da Seminci.
Nomes ilustres formaron parte tamén do xurado, como persoas do talle de Mario Benedetti, José Luis Cuerda ou Fernando Guillén.
Con motivo deste festival, emítese un Prego Premium que recolle as imaxes de diversos obxectos relacionados co cine, como un rolo de película, a caixa que o contén ou unha claqueta. O selo, mostra os labios vermellos que son a imaxe deste festival que cada ano se fai máis grande.