12 meses, 12 sellos. Gipuzkoa

12 MESES 12 SELOS. GIPUZKOA

Neste 2019 a última provincia á que se lle dedica a serie 12 MESES 12 SELOS é GIPUZKOA. Praias marabillosas, vilas monumentais, casaríos rodeados de espectaculares montañas e unha extensa e variada oferta cultural e gastronómica fan de Gipuzkoa un territorio plural no que cada bisbarra goza de personalidade propia. No selo compoñendo o G aparecen diferentes elementos:

A súa capital, Donostia-San Sebastián, está considerada como unha das cidades máis fermosas do mundo. A baía de La Concha, coa illa de Santa Clara no centro, é sen dúbida a imaxe máis coñecida desta cidade onde a varanda do paseo da Concha ilustrou numerosas fotografías.

A actividade industrial da provincia represéntase cunha engrenaxe metálica.

A gastronomía é outro dos grandes atractivos e é que os amantes da boa mesa teñen en Gipuzkoa unha oferta gastronómica difícil de igualar, con todo tipo de sabores, aromas e texturas que se adaptan a todos os padais. Os deliciosos e variados pintxos que adornan as barras dos bares sorprenden cada día os seus visitantes. O queixo Idiazabal é outro dos emblemas culinarios da provincia que dende tempos inmemorables, os pastores e as pastoras elaboraron con leite cru de ovella Latxa e Carranzana este apreciado queixo maduro de pasta prensada, cuxo peso oscila entre 1 e 3 quilos, e que se pode presentar sen afumar ou afumado, segundo a tradición gastronómica dos diferentes vales.

Unha Botella de txacolí presente en tantas mesas xa que é un viño novo e dinámico que marida perfectamente con peixes e mariscos. A calidade está definida polas características propias que lle achegan, dun lado o medio natural e as variedades cultivadas, cuxas uvas maduran en viñas soleadas e protexidas dos ventos fríos do norte, e por outro, a esmerada elaboración dos que o producen. Podes elixir entre as variedades brancas, brancas fermentadas en barrica, rosadas e tinto.

A Txistera para o xogo da cesta punta: O xogo da pelota pode considerarse un deporte universal que se practicou dende a antigüidade de moi diversas maneiras. Considérase que o nome provén do latín pila e que coa romanización se introduciu en Europa. Posiblemente foi a cesta punta á que tamén se chamou Shistera, Joko-garbiy punta-balea, a máis practicada a nivel mundial.

No fondo do selo aparece a Ermida de San Telmo sobre a formación xeolóxica denominada flysch. A Ermida foi dende sempre lugar ao que acudíanperegrinos e visitantes. Colgada dun precipicio, parece que trepase sobre as láminas de rocha do flysch de Zumaia. A súa situación non pode ser casual e evócanos un lugar que sempre debeu ser máxico. Dende o seu pórtico poden verse formacións rochosas nas que se escriben 60 millóns de anos da historia da terra. Hoxe é unha das imaxes máis fotografadas da costa vasca, ao que contribuíu,sen dúbida, que fose escenario da voda dos protagonistas de Ocho apellidos vascos.

Na franxa inferior coma no resto da serie aparece a cor branca da bandeira da provincia fraqueada nesta ocasión, por ambos os dous lados. Por unha cara polo escudo e pola outra por un lauburu de pedra. Traducido literalmente como catro cabezas (lau= catro e buru=cabeza), é un símbolo mitolóxico moi antigo que representa o sol. Un astro en movemento, en forma de hélice, con formas curvilíneas. É común a case toda Europa e estendeuse duns pobos a outros aínda que está asociado, sobre todo coa tradición celta. É un signo de bo augurio e representa o sol que escorrenta o influxo do mal, por iso pódense ver lauburus gravados en pedra, sobre as portas de moitas casas e casaríos.