Descubridores de Oceanía. Miguel López de Legazpi

DESCUBRIDORES DE OCEANÍA. MIGUEL LÓPEZ DE LEGAZPI

Nacido no seo dunha familia acomodada de Guipúscoa no ano 1502, trasladouse pronto a Nova España, concretamente a México, desempeñando diversos cargos administrativos.

Casado con Inés Garcés, foi pai de nove fillos quedando viúvo prematuramente.

Tense constancia de que levou a cabo certa actividade no Tribunal da Inquisición, traballo que parece ser simultaneou co padroado dun colexio de españois que crearan os pais agostiños.

Como recoñecemento ao seu traballo recibiu diversas terras que se sumaron a outras que adquiriu a título persoal no territorio de Michoacán.

A expedición que deixou o seu nome gravado na historia da humanidade, partiu do porto de Navidad o 21 de novembro de 1564 con Legazpi como capitán xeral e con instrucións secretas para cambiar de rumbo cara ás illas San Lázaro. En xaneiro divisaron as illas Ladronas (Marianas) e tomaron posesión da maior delas, Guam. Bautizaron Leyte como Filipinas en honor ao futuro rei Felipe II e á illa de Mindao como Césarea Karoli.

Recibidos polo cacique Camatuhan e o seu fillo, régulo da illa de Samar, desenvolveron labores diplomáticos dando lugar á fundación, por parte de Legazpi o 8 de abril de 1565, da illa de San Miguel.

En Cebú atoparía a famosa imaxe do Neno Xesús que debía proceder dunha expedición anterior.

Posteriormente, en 1570, Legazpi entrou no poboado de Manila, á que os nativos chamaban Maynilad, enclave musulmán ao sur da illa de Luzón, lugar próspero e comercial.

Tras numerosos enfrontamentos e disputas, o Rajah Matanda entregou Mayniland a López de Legazpi.

O selo dedicado a este gran descubridor, como os seus predecesores, está impreso en papel madeira e recolle unha ilustración de Miguel López de Legazpi xunto con outra das illas que conquistou.